Publicatie in de Seizoener van april 2018
Yoga op de vrije school de kleine Johannes te Deventer
De gekleurde matten liggen in een cirkel, als een zon, in de zaal. Ik mag vanmiddag een yogales geven aan 15 kinderen van klas 4. De kinderen trekken hun schoenen uit voordat ze de zaal binnenkomen en gaan zitten op een mat. De les begint, ik luid de klankschaal en iedereen luistert tot de klank is uitgetrild. Ik loop langs ieder kind en leg een veertje in de open handen; de ogen zijn gesloten en de kinderen voelen wat ze in hun handen hebben. “Onderzoek wat je voelt” zeg ik, ” Wie raad wat het thema van de les is?” Het is een vogelles.
Ik werk in mijn lessen vaak vanuit een thema en maak gebruik van de verbeelding. De oefeningen zijn speels en gericht op het lichaam, de adem en de zintuigen. Het begin en het eind zijn altijd het zelfde, ik herhaal veel oefeningen en voeg iedere keer iets nieuws toe. Inspanning wordt afgewisseld met ontspanning. Yoga heeft geen einddoel, ieder kind doet de oefeningen vanuit zijn /haar eigen kunnen.
In de kring laten we een veertje al blazende met onze adem rondgaan “Niet laten vallen hou het veertje hoog.” Ik doe mee en houd iedereen in de gaten. Dan doen we een serie aaneengesloten rek- en strekbewegingen, een zogenaamde vogelflow. De bewegingen zijn gekoppeld aan de adem. De kinderen voeren mijn aanwijzingen geconcentreerd en met aandacht uit.
Na de flowserie; de inspanning, gaan alle kinderen in de kindhouding; de ontspanning. (zie onderstaande foto). Ik zet muziek op van Grieg (peer Gynt) en leid de kinderen in de verbeelding: ”Stel voor dat je in een ei zit, het is donker, en het ei begint te breken….” Wat zullen de kinderen gaan doen? Het is iedere keer weer een verassing wat ik zie. De muziek zwelt aan en 15 kleine, natte vogeltjes kruipen uit het ei, ze schudden hun veertjes, eerst wat bang, dan blij, dan komt de boosheid omdat ze niet kunnen vliegen, boos piepend en uiteindelijk verdrietig. De 4 basis-emoties worden uitgespeeld in houding en gezichtsuitdrukking. Niet getreurd: de vogeltjes krijgen vliegles in een serie losschud oefeningen. Dan de zogenaamde nepsprong. De kinderen buigen door de knieën , zetten af met de voeten, doen net alsof ze gaan springen en moeten dan hun impuls om het echt te doen beheersen. De kinderen vinden het moeilijk maar ook erg leuk. Hierna mogen ze vrij vliegen door de zaal op de muziek. En let op, zeg ik (als sommigen plotseling in botsauto’s veranderen) “vogels botsen niet in de lucht (en gillen ook niet)”. Als de muziek stopt keren alle vogels terug naar de matten.
Er volgen nog diverse vogelhoudingen: bij de adelaar verbinden we de rechter en linkerkant van het lichaam, bij de uil bewegen we de oogspieren in cirkels en de ooievaar is een balanshouding op 1 been.
Alle oefeningen in de les borduren voort op het voorgaande, dus holistisch en met elkaar verbonden, afwisselend worden lichaam, geest en ziel aangeraakt.
De kinderen gaan weer zitten en mogen een vogelkaart trekken, een voor een laten ze hun kaart aan de groep zien en lezen de krachtzin voor die hoort bij die vogel. De les wordt afgesloten met ontspannen liggen en luisteren naar een begeleide visualisatie..
Pleun Schuurman geeft gastlessen in het onderwijs. Ook geeft zij kinderyogales en ouder-en-kind yoga bij Yogica te Deventer op de maandagmiddag. Info: www.ogenblik.nu/www.yogica.net
Geef een reactie